یکی از ضروریات سازمانها در عصر یادگیری، تسهیم دانش بین افراد سازمان است. از این رو، شناسایی عوامل مؤثر بر تسهیم دانش اهمیتی بسیار دارد. در این مطالعه رابطة میان ابعاد مدل پنج عاملی شخصیت (برونگرایی، سازگاری، وظیفهشناسی، روانرنجوری، گشودگی در برابر تجربه) و رفتار تسهیم دانش بررسی میشود تا به مدیران و سازمانها در پیادهسازی مؤثر تسهیم دانش کمک کند. بدین منظور پرسشنامهای برای سنجش این متغیرها طراحی شد و پس از اطمینان از پایایی و روایی با اجرای تحلیل عاملی تأییدی، در میان نمونهای متشکل از 332 نفر از دانشجویان دانشکدة مدیریت توزیع شد. روش تحقیق پیمایشی– همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. یافتههای تحقیق نشان داد بعد سازگاری بر تسهیم دانش اثر مثبت و معنادار، اما بعد روانرنجوری بر تسهیم دانش اثر منفی و معنادار دارد.