برأی اندازه گیری میزان آمادگی الکترونبکی کشورها تا کنون طیف وسیعی ار ابزارهای ارزیابی ابداع شده اند. این ابزارها ار تعاربف بسیار متنوعی برای آمادگی الکترونبکی و نیز روش های اندازه گیری متفاوتی استفاده می کنند، که از نظر اهداف و نتایج حاصله بطور قابل ملاحظه ای با یکدیگر متفاوت می باشد. اما تا کنون مدلی جهت ارزیابی آمادگی الکترونیکی صنایع یک کشور توسعه و تدوین نیافته است و اقدامات انجام گرفته شده در زمینه صنایع، اکثرا شامل گزارش هایی از وضعیت بکارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) در صنایع از منظرچندین معیار منتخب می باشد نه مدلی برای ارزیابی، سنجش آمادگی الکترونبکی آنها.
در ابن.تحقیق پس از بررسی و ارزیابی چارچوب ها و مدل های موجود در زمینه ارزیابی میزان آمادگی الکترونیکی، مدلی مناسب و متناسب با شرایط اقتصادی و اجتماعی و تکنولوژی ایران توسعه داده شده است تا میزان آمادگی صنایع ایران جهت پذیرش بکار گیری و بهره گیری از فناوری های اطلاعات و ارتباطات را مورد سنجش قرار دهد.
این مدل از سه عامل قابلیت های دسترسی به زیر ساخت های مرتبط با فاوا ظرفیت های بکار گیری فاوا و فرصت های ارزش زا تشکیل شده است که هر عامل از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار می گیرد ابعاد قابلیتهای دسترسی به زیر ساخت های مرتبط با فاوا عبارتند از
زیر ساخت های فنی- منابع انسانی - اقتصادی - سیاسی مدیریتی - قانونی حققی و فرهنگی اجتماعی
برای آزمون چهار چوب مفهومی مدلی در زمینه عوامل درون صنعتی با توجه به زیر ساختهای فوق توسعه داده شده است و پس از آن با نظر خواهی از صاحب نظران و بکار گیری رو ش میانگین فازی میزان روایی مدل و مقادیر اوزان پارامترها بدست آمد سپس مدل در صنعت بانکداری برای نمونه مورد آزمون داقع شد .
