رسالت مراکز آموزش عالی در هر کشور برخاسته از تعامل منابع انسانی فرهیخته با منابع در حال رشد در فضایی آکادمیک است . با پایان قرن بیستم این سیر تاریخی متحول تر و سریع تر شده است . پدیده هایی مانند جهانی شدن ،دنیای مجازی،ساختارهای جدید،توسعه فن آوری،ارتباطات،تغییرات جهانی،همه و همه ضرورت بازنگری در برنامه ها،محتواها،سیاستها و ساختارهای نظام های آموزش عالی را ضروری کرده است . در برخی کشورها این حرکت از دهه 80/م آغاز شده است و کشورهایی مانند استرالیا،چین،ژاپن و مالزی که در این مقاله به تحولات آموزش عالی آنها اشاره شده است از جمله کشورهای پیشتاز در این عرصه می باشند.
در این مقاله علاوه بر ارائه چشم اندازی از وضعیت دنیای کنونی و تحولات 15 سال اخیر بایسته های لازم جهت تحول در ابعاد مدیریت نظام آموزش عالی را بررسی نموده و در نهایت به ارائه ده راهکار که با استفاده از تجارب و آثار محققین این مباحث است بدست آمده است ، خواهیم پرداخت.
