تحقیق حاضر رابطه و تاثیر مؤلفههای علم جمعیتشناسی و اکولوژی سازمانها را با یکی از رویدادهای مهم در دوره عمر سازمان یعنی " افول سازمان" بررسی می نماید. بدین منظور، در این تحقیق تأثیر مثبت یا منفی عوامل مذکور در یک دستهبندی که برگرفته از نظریه سهشاخگی نگارنده است؛ ارایه میگردد. این عوامل عبارتند از:
عوامل زمینهای: عواملی است که بیرون سازمان بوده و بر رشد یا افول سازمان موثر هستند مثل وجود شرکت های همنوع، رقابت محیطی، بخشبندی منابع محیطی و رخدادهای محیطی مهم.
عوامل محتوائی: منظور تصمیمگیرندگان هستند, مثل بنیانگذاران سازمان، کیفیت مدیریت.
عوامل ساختاری: عواملی که ریشه در ویژگیهای ماهوی سازمان دارد و از آن قابل تفکیک نیست و چنانچه تفکیک شود سازمان تغییر هویت خواهد داد مثل سن، اندازه، نوع صنعت, موقعیت جغرافیایی، محصولات تولیدی.
در انتهای مقاله به کیفیت مدیریت بر روند افول سازمانی اشاره شده و اقداماتی که مدیران میتوانند در مواجهه با افول از خود نشان دهند مورد توجه قرار گرفته است. این تحقیق میکوشد اطلاعات حاصل از مقالات و چکیده تحقیقات انجام شده در سایر کشورها را در قالب یک مدل جدید دسته بندی و ارایه نماید.