پایبندی مدیران به اخلاق، و مدیریت شایعه در سازمان‌های دولتی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، دانشکدة مدیریت، دانشگاه تهران، ایران

2 دکتری مدیریت کسب‌وکار و دانشجوی دکتری مدیریت، گرایش سیاست‌گذاری عمومی، دانشکدۀ مدیریت، دانشگاه تهران، ایران

چکیده

شایعه با توجه به ماهیت و قدرت تأثیرگذاری آن می­تواند اضطراب اجتماعی را افزایش و بهره­وری و تولید را کاهش دهد و حتی اعتبار اجتماعی کارکنان، مدیران، مؤسسات و سازمان­ها را خدشه­دار کند. در این زمینه انتظار می­رود افرادی که به اصول اخلاقی پایبندترند، در درک، تجزیه‌وتحلیل و مدیریت شایعه، رفتاری متمایز داشته باشند. هدف این پژوهش، تشریح مفاهیمی مانند شایعه و بررسی شیوه­های مدیریت و کنترل اخلاقی آن در سازمان­ها است. دو پرسشنامة استاندارد (با آلفای 82/0 برای مدیریت شایعه و 91/0 برای پایبندی به اخلاق) بین مدیران، معاونان و کارشناسان ارشد چهار وزارتخانه توزیع شد. نتایج نشان می­دهد به‌طور کلی، بین پایبندی مدیران به اصول اخلاقی و مدیریت شایعه توسط آن­ها در سازمان­ها ارتباط معناداری وجود دارد. در ضمن، یافته­ها حاکی از آن است که تحصیلات، جنسیت، سابقه و سمت شغلی، بر مدیریت شایعه و پایبندی به اصول اخلاقی تأثیر دارند.
 
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

  1. صدر، صدیقه (1388). «مدیریت شایعه؛ پذیرش و پایش». مجلة تدبیر، شمارة 210، صفحات 64-59.
  2. الوانی، سیدمهدی؛ رحمتی، محمدحسین (1386). «فرایند تدوین منشور اخلاقی برای سازمان». فرهنگ مدیریت (مدیریت فرهنگ سازمانی)، سال پنجم، شمارة 15، صفحات 70-43.
  3. هس مر، ال.تی (1377). اخلاق در مدیریت. ترجمة سیدمحمد اعرابی و داود ایزدی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
  4. مقیمی، سیدمحمد (1387). «اخلاق سازمانی، جوهرة فرهنگ سازمانی کارآمد». فرهنگ مدیریت (مدیریت فرهنگ سازمانی)، سال ششم، شمارة 17، صفحات 88-63.
  5. مقیمی، سیدمحمد (1385)، منشور مدیریت؛ نگرش تطبیقی به فرمان امام علی (علیه‌السلام) به مالک اشتر، تهران، نشر مهربان.
  1. Allport, G. W.; Postman, L. (1947). The psychology of Rumor. New York, Holt, Rinehart & Winston.
  2. Allport, G. W.; Postman, L. (1947). "An Analysis of Rumor". Public Opinion Quarterly, 10(4), 501-517.
  3. Bettman, J. R. (1979). "An Information Processing Theory of Consumer Choice". Reading, MA, Addison – Wesley.
  4. Bordia, P.; DiFonzo, N. (2002). "When Social Psychology Became Less Social: Prasad and the History of Rumor Research". Asian Journal of Social Psychology, 5(1), 49-61.
  5. Bordia, P.; DiFonzo, N. (2004). "Problem Solving in Social Interaction on the Internet: Rumor as Social Cognition". Social Psychology Quarterly, 67(1), 33-49.
  6. Baumeister, F.; Zhang, L. (2004). "Gossip as Cultural Learning". Review of General Psychology, 8(2), 111–121.
  7. Baglione, S.; Zimmener, T. (2007). "Ethics, Values and Leadership Beliefs and Practices". Chinese Management Studies, 1(2), 111-125.
  8. Coombs, W. T. (1999). Ongoing Crisis Communication: Planning, Managing, and Responding. Thousand Oaks, Sage Publications.
  9. DiFonzo, N.; Bordia, P. (2002). "Corporate Rumor Activity, Belief and Accuracy". Public Relation Review, 28(1), 1-19.
  10. Howell, J. (2006). Using the Informational Processing Paradigm to Design Commercial Rumor Response Strategies on the World Wide Web. A Thesis presented in the University of Western Australia, MBA.
  11. Dunbar, R. I. M. (2004). "Gossip in Evolutionary Perspective". Review of General Psychology, 8(2), 100–110.
  12. Houmanfar, R.; Johnson, R. (2003)."Organizational Implications of Gossip and Rumor". Journal of Organizational Behavior Management, 23(2-3), 117-138. Garofalo, Charles. "Leadership Development and Moral Agency in the Public Service"http://unpan1.un.org/intradoc/groups/public/documents/nispacee/unpan.
  13. Hamilton, Amanda (1998). "Productivity and work ethics". Work Study, 47(3),
  14. Gluckman, M. (1963). “Papers in honor of Melville J. Herskovits: Gossip and scandal”. Current anthropology, 4(3), 307-316.
  15. Grosser, T. (2010). A Social Network Analysis of Positive and Negative Gossip in Organizational Life. University of Kentucky.
  16. Lind, G. et al., (2007). "Spreading gossip in social networks". PACS numbers: 89.75.Hc, 89.65.Ef, 87.23.Ge, pp. 1-10.
  17. Litman, A.; Pezzo, V. (2005)., "Individual differences in attitudes towards gossip". Journal of Personality and Individual Differences, 38, 963–980.
  18. Kurland, B.; Pelled, L. (2000). "Toward a Model of Gossip and Power in the Workplace". The Academy of Management Review, 25(2), 428-438.
  19. Kalantari, B. (2001). "Improving ethical behavior in public organizations". In A.Farazmand (ed), Handbook of comparative and Development public administration. New York, Marcel Dekker Inc.
  20. Kimmel, A. J. (2004). Rumors and Rumor Control: A Manager's Guide ti Understanding and Combatting Rumors. Mahwal, New Jersey, Lawrence Erlbaum Associates.
  21. Koller, M. (1992). "Rumor Rebuttal in the Market Place". Journal of Economic Psycology, 13, 167-186.
  22. Michelson, G. et al., (2010). "Gossip in Organizations: Contexts, Consequences, and Controversies". Group & Organization Management, 35(4), 371– 390.
  23. Michelson, G.; Mouly, V. (2002). "Towards an Understanding of Rumour and Gossip in Organisations". Australian Journal of Management, 27(57), 57-65.
  24. Martin, S. (2002). " Rumours and Politics on the Northern Frontier". Modern Asian Studies, 36(2), 299-340.
  25. Mills, Colleen (2010). "Experiencing Gossip: The Foundations for a Theory of …". Journal of Group & Organization Management, 3, 1-29.
  26. Mishra, Jitendra (2008). "Managing the grapevine". Personal Management, Available at: http://web.ebscost.com
  27. Paine, Robert. (1967). "What is Gossip About? An Alternative Hypothesis". Man, New Series, 2(2), 278-285
  28. Rosnow, R. L.; FJine, G. A. (1976). Rumor and gossip: The social psychology of Hearsay. New York, Elsevier.
  29. Rosnow, R. L. (2001). "Rumor and gossip in interpersonal interaction and beyond: A social exchange perspective". In R.M. Kowalski (Ed.), Behaving badly: Aversive behaviors in interpersonal relationships, pp.203-232.
  30. Schmidt, April (2004). "The Nature of Gossip: a literature Review". Research Procedures.
  31. Robbins, P.; Judge, A. (2009). Organizational Behavior. 13th Edition, Pearson Prentice HalI.
  32. Wittek, R.; Wielers, R. (1998). "Gossip in Organizations". Computational & Mathematical Organization Theory, 4(2), 189–204.
  33.  
  34. Van Wart, M.(1995). "The source of ethical decision making for individuals in the public sector". Public administration review, 56(6),
  35. Svensson, Go¨ran; Wood, Greg. (2004). "Codes of ethics best practice in the Swedish public sector: A PUBSEC-scale”. The International Journal of Public Sector Management, 17(2),
  36. Seeger, S., et al., (1998). "Communication, Organization and Crisis”. In M.E.Roloff (Ed.), Communication Yearbook 21, pp. 231-275.
  37. Smith, G. (2001). "Anatomy of a Rumour: Murder Scandal, the Musavat Party and Narratives of the Russian Revolution in Baku, 1917-20". Journal of Contemporary History, 36(2), 211-240.
  38. Tybout, A.; Calder, B.; Sternthal, B. (1981). "Using Information Processing Theory to Design Marketing Strategies". Journal of Marketing Research, 18(1), 73-79.
  39. Wood, G.; Rentschler, R. (2003). "Ethical Behavior the Means for Creating and Maintaining Better Reputations in Arts Organizations". Management Decision, 41(6),528-537.
  40. Wilson, J. (1974). "Filcher of Good Names: An Enquiry into Anthropology and Gossip". Man, New Series, 9(1), 93-102.
مجله علمی
دوره 14، شماره 1
فروردین 1395
صفحه 1-26

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار