تحلیل تأثیر شوخ‌طبعی بر فرهنگ سازمانی و انسجام گروهی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، مدیریت سیاستگذاری بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

3 دانشجوی دکتری، مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال، تهران، ایران

چکیده

 این مطالعه تأثیر شوخ‌طبعی بر فرهنگ سازمانی و انسجام گروهی را با روش تحلیل عاملی تحلیل کرده است. جامعة آماری این پژوهش را همة کارکنان دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای کرمانشاه تشکیل داده‌اند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی نسبی و بهره‌گیری از جدول مورگان، 181 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز با به‌کارگیری پرسشنامه جمع‌آوری و با نرم‌افزار آموس تحلیل شد. نتایج حاکی از آن است که بین شوخ‌طبعی و فرهنگ سازمانی (فرهنگ مشارکتی، انعطاف‌پذیر، مأموریتی و سازگاری) ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین شوخ‌طبعی و انسجام گروهی (انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی) رابطة معناداری وجود دارد. در نهایت، می‌توان گفت مدیران ملزم به پذیرش طنز به عنوان یکی از اشکال ارتباطات هستند، و باید نسبتی منطقی بین هدف‌های سازمانی و استانداردهای عمومی- اجتماعی کار برقرار کنند.



 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

  1. افتخاری، هاجرالسادات (1388). «شوخ‌طبعی، ورود لطافت به دنیای کار». تدبیر، شمارة 208، صفحات 56-53.
  2. آرگیل، مایکل (1386). روان‌شناسی شادی. ترجمة حمید طاهر نشاط‌دوست، چاپ سوم، اصفهان، انتشارات جهاد دانشگاهی.
  3. رفیعی، محمود؛ زاهدی، شمس‌السادات (1391). «بهبود عملکرد سازمان از طریق هماهنگی راهبردی بین استراتژی‌های منابع انسانی، تصمیم‌گیری اخلاقی و فرهنگ سازمانی». نشریة مدیریت فرهنگ سازمانی، دورة دهم، شمارة اول، صفحات 32-5.
  4. زمینی، سهیلا؛ حسینی‌نسب، داود (1388). «بررسی رابطة بین فرهنگ سازمانی با رضایت شغلی».  مدیریت فرهنگ سازمانی، دورة هفتم، شمارة 20، صفحات 138-121.
  5. عباسی، رسول؛ باباشاهی، جبار؛ افخمی اردکانی، مهدی؛ فراهانی، داود (1392). «بررسی تأثیر انعطاف‌پذیری منابع انسانی بر کارآفرینی سازمانی». مدیریت فرهنگ سازمانی، دورة 11، شمارة اول، صفحات 106-87.
  6. عباسی، منصوره؛ فیضی، طاهره (1392). «سازمان اخلاقی و تأثیر آن بر مسئولیت اجتماعی سازمان در ستاد وزارت جهاد کشاورزی». مدیریت فرهنگ سازمانی، دورة 11، شمارة دوم، صفحات 54-33.
  7. هومن، حیدرعلی (1384). مدل‌یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم‌افزار لیزرال و آموس، تهران، انتشارات سمت.

 

  1. Al-Ismaili, S. N. (2004). “Leadership dynamics in oman”. Oman Economic Review, 11(52), 21-43.
  2. Al Obthani, H. S. S.; Omar, R.; Bakri, N. (2011). “Realism of workplace humor in the civil service ministries in sultanate of oman”. Paper presented at the International Conference on Human Resource Development: Transforming Human Capital in Innovation-Led Economy (ICHRD), 22-23 June, Johor, Malaysia.
  3. Al-Obthani, Hadi S. S.; Omar, Rozeyta B.; Bakri, Norhani B. (2012). “A contextual model on the role of management in fostering humor at work“. International Journal of Business and Social Science, 3(24), 24-30.
  4. Bakke, D. W. (2005). Joy at Work. Seattle: Pearson Venture Group.
  5. Begley, T.; Boyd, D. (2000). Articulating corporate values through human resource policies.
  6. Breeze, L.; Dawson, A.; Khazhinsky, S. (2004). “Humor in the workplace: anecdotal evidence suggests connection to employee performance”. Perspectives in Business, 2(1), 49-54.
  7. Collinson, D. L. (2002). “Managing humor”. Journal of Management Studies, 39(3), 260-288.
  8. Cooper, C. D. (2005). “Just joking around: employee humor expression as an ingratiatory behavior”. Academy of Management Review, 30(4), 765-776.
  9. Davies, C. (2002). The mirth of nations. New Jersey, Transaction Publication.
  10. Fatt, J. P. T. (2002). “When business can be fun“. Management Research News, 25(1), 39-48.
  11. Ford, R. C.; McLaughlin, F. S.; Newstrom, J. W. (2003). “Questions and answers about fun at work”. Human Resource Planning, 26(4), 18-33.
  12. Foxworth, T. (2008). Using racial humor at work: promoting positive discussion on race. MA Thesis, Oregon State University, Oregon.
  13. Gundelach, P. (2000). “Joking relationships and national identity in scandinavia”. ACTA Sociologica, 43(2), 113-122.
  14. Holmes, J.; Marra, M. (2002). “Having a laugh at work: how humor contributes to workplace culture”. Journal of Pragmatics, 34(12), 1683-1710.
  15. Hornblow, D. (2003). “Funny business: implications for management and leadership of a culture of humor”. Paper presented at the 17th ANZAM Conference of Management Challenges and Management Solutions, 2-5 December. Fremantle.
  16. Luthans, F. (2002). Organizational behavior. Boston, McGraw Hill.
  17. Macks, J. (2003). How to be funny. New York, Simon and Schuster Paperbacks.
  18. Martin, J. (2001). Organizational behavior. London, Thomson Learning.
  19. Martin, R. A.; Doris, P. P.; Larsen, G., Gray, J.; Weir, K. (2003). “Individual Differences in Uses of Humor and their Relation to Psychological Well-Being: Development of the Humor Styles Questionnaire”. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75.
  20. McGee, E.; Shevlin, M. (2009). “Effect of humor on interpersonal attraction and mate selection”. The Journal of Psychology, 143(1), 67-77.
  21. Meyer, J. (2000). “Humor as a double-edged sword: Four functions of humor in communication”. Communication Theory, 10, 310-331.
  22. Mullins, L. J. (2002). Management and organizational behavior. Harlow, Prentice Hall.
  23. Nevo, O.; Nevo, B.; Yin, J. (2001). “Singaporean humor: a cross cultural, cross gender comparison”. The Journal of General Psychology, 128(2), 143-156.
  24. Newstrom, J. W. (2002). “Making work fun: an important role for managers”. SAM Advanced Management Journal, 106(1), 4-21.
  25. Raza, Amber; Kiet, PAF (2013), Humor and Work? You got to be serious!, http://www.pbfeam2008.bus.qut.edu.au/documents/AmberRaza_final.pdf.
  26. Rees, W.; Porter, C. (2003). Skills of management. London, Thomson Learning.
  27. Romero, E. J.; Cruthirds, K. W. (2006). “The use of humor in the workplace”. Academy of Management Perspectives, 20(2), 58-69.
  28. Romero, E. J.; Pearson, T. R. (2004). “The relationship between humor and group productivity”. Journal of Management Research, 4(1), 53-61.
  29. Veselka, L.; Schermer, J. A.; Martin, R. A.; Vernon, P. A. (2010). “Relations between humor styles and the dark triad traits of personality”. Personality and Individual Differences, 48(6), 772-774.
  30. Watson, T. J. (2006). Organizing and managing work: organizational, managerial, and strategic behavior in theory and practice. Harlow, Pearson Education Limited.
  31. Young, D. (2000). “The six levers for managing organizational culture”. Business Horizons, 43, 19-29.
  32. Zaleznik, A. (2004). “Managers and leaders: are they different”. Harvard Business Review, 82(1), 74-81.
مجله علمی
دوره 14، شماره 1
فروردین 1395
صفحه 73-96

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار