Citizen Perception of Political Stability and Political Displacement Indicators in Good Governance based on Native Components of Iranian Urban Utilities Organizations (Case Study: Governmental Organizations of Khuzestan Province)

Document Type : Research Article

Authors

1 Assistant Professor, Shoushtar Branch, Islamic Azad University, Shoushtar, Iran

2 Associate professor, University of Tehran, Iran

3 Lecturer in Management, Payame Noor University (PNU), Tehran, Iran

Abstract

The aim of the present study was to understand the citizen perception of political stability and political displacement indicators in good governance based on native components of Iranian  urban utility organizations. The research was conducted at governmental service organizations in Masjedsoleyman, Ramhormoz, and Behbahan cities. The statistical population of this research was all of the clients of the government organization of Khuzestan province in Masjedsoleiman,  Ramhormoz, and Behbahan cities. The method of research was qualitative and the data  collection tool was an in-depth interview. The sampling method was convenience (62 customers of 4 governmental organizations). Data analysis based on thematic analysis showed that lawfulness, quality of service, monitoring and evaluation, responsiveness, commitment and responsibility,  and finally interaction were the most important political stability indicators on the organizations. Also, diversity and displacement selection, meritocracy, effectiveness monitoring, making agility of bureaucratic structured, transparency at the manager’s selection were the most important  political displacement indicators on the organizations.

Keywords

Main Subjects

References

  1. امیدیان، محسن و غلام‌رضا طالقانی، فرشته محمدی، جمال فیروزی، حمیدرضا یعقوبی، حمزه خواستار (1394). «تحلیل نقش حکمرانی خوب در ارتقای توسعة انسانی: بررسی بین‌المللی»، مدیریت دولتی، د‌ 7، ش‌ 2، ص 436 ـ 413.
  2. بشیری، عباس و وحید شقاقی‌شهری (1390). «حکمرانی خوب؛ فساد و رشد اقتصادی»، مجلة بررسی‌های بازرگانی، ش‌ 48، ص 43 ـ 54.
  3. بیگی‌نیا، عبدالرضا و سعید صفری، علی مرشدی‌زاد، عبدالحمید پولادرگ (1391). «شناسایی و اولویت‌بندی شاخص‌های حکمرانی خوب»، مجلة چشم‌انداز مدیریت دولتی، ش 3، ص 34 ـ 45.
  4. جاسبی، جواد و ندا نفری (1388). «طراحی الگوی حکمرانی خوب بر پایة‌ نظریة‌ سیستم‌های باز»، فصلنامة علوم مدیریان ایران، ش‌ 16، ص 56 ـ 78.
  5. دباغ، سروش و ندا نفری (1388). «تبیین مفهوم حکمرانی خوب»، نشریة‌ مدیریت دولتی، ش 3، ص 45 ـ 56.
  6. دلاوی، ابوالفضل (1394). «درآمدی انتقادی بر مفهوم شاخص‌های بی‌ثباتی سیاسی: به ‌سوی مدل جامع و روزآمد برای سنجش بی‌ثباتی سیاسی»، فصلنامة دولت‌پژوهی، س 1، ش‌ 2، ص 60 ـ 93.
  7. قلی‌پور، رحمت‌الله (1383). «تحلیل داده به الگوی حکمرانی خوب و فساد اداری»، مجلة علمی ـ پژوهشی فرهنگ مدیریت، ش 10.
  8. دهقانی‌ فیروزآبادی، سید جلال و فیروزه رادفر (1391). رابطة ثبات سیاسی و توسعة سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، 19، ص 47 ـ 60.
  9. حسینی، سید یعقوب و سید مصیب حسینی (1396). «بررسی تأثیر ثبات سیاسی و کنترل فساد بر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (مورد مطالعه: کشورهای منطقة‌ منا)»، فصلنامة سیاست‌های مالی و اقتصادی، ۵ (۱۷)، ص ۱۴۵ ـ ۱۶۸.

10. اصغرپور، حسین و کسری احمدیان، امید منیعی (1392). «اثر بی‌ثباتی سیاسی بر رشد اقتصادی ایران: رهیافت غیرخطی APARCH»، پژوهش‌‌ها و سیاست‌های اقتصادی. 21 (68)، ص 175 ـ 194.

11. حسین‌تاش، سید علی و قادرعلی واثق (1393). «حکمرانی خوب و ارائة حکمرانی شایسته، بررسی و شاخص‌های این دو از دیدگاه امیرالمؤمنین علی(ع)، اسلام و پژوهش‌های مدیریتی. 2 (8)، ص 7 ـ 28.

12. صفریان، روح‌الله و سید جواد امام‌جمعه‌زاده (1396). «الگوی حکمرانی خوب؛ سرمایة اجتماعی و توسعة همه‌جانبه»، دولت‌پژوهی، 3 (12)، ص 145 ـ 181.

13. مالکی‌پور، احسان (1388). «تحلیل همبستگی حکمرانی خوب و برنامه‌ریزی توسعة پایدار شهری (نمونة موردی؛ اصفهان)»، پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، دانشکدة‌ معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی.

14. محمدی‌‌لرد، عبدالمحمود (1393). آینده‌پژوهشی ثبات سیاسی در ایران، تهران، پژوهشکدة‌ مطالعات راهبردی.

15. میدری، احمد (1383). «تغییر در سیاست‌های بانک جهانی و پیدایش نظریة‌ حکمرانی خوب»، نامة مفید، ش‌ 3.

16. میدری، احمد (1385). «مقدمه‌ای بر نظریة حکمرانی خوب»، فصلنامة‌ علمی ـ پژوهشی رفاه اجتماعی، ش‌ 22.

17. Aisen, A. & F. J. Veiga (2013). ‘How does political instability affect economic growth?’ European Journal of Political Economy, (29), pp. 151-167.

18. Asteriou, D. & S. Price (2001). ‘Political instability and economic growth: UK time series evidence’, Scottish Journal of Political Economy, 48 (4), pp. 383-399.

19. Braun, V. & V. Clarke (2006). ‘Using thematic analysis in psychology’, qualitative research in psychology journal, vol 2, pp. 123-140.Campbell, N. & S. Saha (2013). ‘Corruption, democracy, and Asia-Pacifc countries’, Journal of the Asia Pacifc Economy, 18 (2), pp. 290-303.

20. Edi, E. (2006). ‘Pan West Africanism and political instability in West Africa: erspectives and reflections’, Te Journal of Pan African Studies, 1 (3), pp. 7-31.

21. Emerson, P. M. (2006). ‘Corruption, competition and democracy’,Journal of Development Economics, 81 (1), pp. 193-212.

22. Fosu, A. K. (2001). ‘Political instability and economic growth in developing economies: Some specifcation empirics’, Economics Letters, 70 (2), pp. 289-294.

23. Fosu, A. K. (2002). ‘Political instability and economic growth: Implications of coup events in Sub‐Saharan Africa’, American Journal of Economics and Sociology, 61 (1), pp. 329-348.

24. Grindle, S. M. (2007). ‘Good enough governance revisited’, Development Policy Review, 25 (5): pp. 553-574.

25. Gupta, S., H. Davoodi, & R. Alonso-Terme (2002). ‘Does corruption affect income inequality and poverty?’, Economics of Governance, 3 (1), pp. 23-45.

26. Iwasaki, I. & T. Suzuki (2012). ‘Determinants of corruption in transition economies’, Economics Letters, 114 (1), pp. 54-60.

27. Khan, Safdar & Saqib Omar (2011). ‘Political Instability and Inflation in Pakistan’, Journal of Asian Economics, 22(6): pp. 540-549.

28. Roy, I. (2008). ‘Civil society & good government’, Re conceptualizing the interface, World development, 36 (4): pp. 667-705.

29. Santiso, C. (2001). ‘Good Governance and Aid Effectiveness: The World Bank and Conditionality’, The Georgetown Public Policy Review, Vol. 7, No.1, pp.1-23.

30. Schumacher, I. (2013). ‘Political stability, corruption and trust in politicians’, Economic Modelling, 31, pp. 359-369.

31. Thomas, David r. (2003). A general inductive approach for qualitative data analysis, university of Auckland, New Zealand.

32. Ugur, M. & N. Dasgupta (2011). Corruption and economic growth: A meta-analysis of the evidence on low-income countries and beyond (MPRA 31226), University Library of Munich, Germany.

33. UN- HABITAT (2007). ‘Campaign on urban governance’, Campaign on urban governance. www.un habitat.org.

34. Windsor, J. (2001). Democracy and Development: The Evolution of U.S. Foreign Assistance Policy, Freedom House. pp. 143-14.

35. Zureiqat, Hazem M. (2005). Political Instability and Economic Performance: A Panel Data Analysis Award Winning Economics Papers. Paper 1. htp://digitalcommons.macalester.edu/econaward/1.

Organizational Culture Management
Volume 16, Issue 4
January 2019
Pages 927-950

Files

Share

How to cite

Statistics