Exploring the Ways of Enhancing Tourism Industry of Iran

Document Type : Research Article

Authors

1 Associate Professor, Faculty of Economic, Management and Social science, Shiraz University, Iran

2 Professor, Farabi Campus University of Tehran, Iran

Abstract

Iran’s unique attractions and destinations make it of great potentiality for utilising tourism industry. according to statistics of the international and national organization tourism, the situation of tourism in Iran is not suitable, which is a sign of an undesired situation in the industry and failing to make use of the existing capabilities and potentials of the country. Therefore, this research has used exploratory mixed method and qualitative content analysis in its qualitative part, and survey method and structural equations in the quantitative part in order to contemplate solutions for enhancement of tourism industry in Iran. After acquiring theoretical sufficiency by interviewing the experts of the field and applying qualitative content analysis on interviews, a questionnaire was designed and distributed through a survey. As a result, 15 major solutions were identified both in terms of government-related solutions and industry- focused ones. Finally, the two sets of solutions were harmonized to shape a model for enhancing tourism industry in the country.
 

Keywords

Main Subjects


  1.  

    1. ارمغان، سیمین (1386). گردشگری و نقش آن در جغرافیا. اسلام شهر، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی اسلام شهر.
    2. بازرگان، عباس (1378). مقدمه‌ای بر روش‌های تحقیق کیفی و آمیخته؛ رویکردهای متداول در علوم رفتاری. چاپ اول، تهران، دیدار.
    3. تقوی، مهدی؛  قلی‌پور سلیمانی، علی (1388). «عوامل مؤثر بر رشد صنعت گردشگری ایران». پژوهش‌نامة اقتصادی، سال نهم، شمارة سوم، صفحات 172-157.
    4. شجاعی، منوچهر؛ نوری، نورالدین (1386). «بررسی سیاست‌های دولت در صنعت گردشگری و ارائة الگوی پایدار توسعة صنعت گردشگری». دانش مدیریت، سال20، شمارة 78، صفحات 90-63.
    5. رحیم‌پور، علی (1387). «مطالعه و بررسی جایگاه صنعت گردشگری ایران در بازار تجارت بین‌المللی گردشگری». فصلنامة جغرافیای انسانی، سال اول، شمارة اول، صفحات
    6. صدر ممتاز، ناصر؛ آقارحیمی، زهرا (1389). «صنعت گردشگری پزشکی در ایران: راهکارهایی برای توسعه». مدیریت اطلاعات سلامت، شمارة 7 (ویژه‌نامه)، صفحات 524-516.
    7. کارگر، بهمن (1386). توسعة شهرنشینی و صنعت گردشگری در ایران (از مفهوم تا راهکار). چاپ اول، تهران، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.
    8. محسنی، رضاعلی (1388). «گردشگری پایدار در ایران: چالش‌ها و راهکارها». مجلة فضای جغرافیایی، شمارة 28، صفحات171- 149.
    9. مدهوشی، مهرداد؛ ناصرپور، نادر (1382). «ارزیابی موانع توسعة صنعت گردشگری در استان لرستان». پژوهش‌نامة بازرگانی، سال هفتم، شمارة 28، صفحات58-25.
    10. مدهوشی، مهرداد؛ نیازی، عیسی (1389). «بررسی و تبیین توسعة صنعت گردشگری در استان گلستان». دانش و توسعه، سال هفدهم، شمارة30، صفحات162-135.
    11. Elo, S.; Kynga¨s, H. (2008). “The qualitative content analysis process”. Journal of Advanced Nursing, 62(1), 107–115.
    12. Given, L. M. (2008). The Sage encyclopedia of qualitative research methods. Los Angeles, London, SAGE.
    13. Hall, Michael; Lew, Alan (2009). Understanding and managing tourism impacts: an integrated approach. Routledge
      1. Hsieh, H. F.; Shannon, S. E. (2005). “Three approaches to qualitative content analysis”. Qualitative Health Research, 15(9), 1277-1288.
      2. Ingram, H. (1997). Clusters and gaps in hospitality and tourism research. in Teare, R. and Bowen, J. (Eds), New Direction in Hospitality and Tourism: An Essential Resource, Cassell, London
      3. Jafari, Jafar (2003). “Research and scholarship: The basis of tourism education“. Journal of tourism studies, 14(1:6)
        1. Mayring, P. (2000). “Qualitative content analysis”. Forum: Qualitative Social Research,1(2). Retrieved July 28, 2008, from http://217.160.35.246/fqs-texte/2-00/2-00mayring-e.pdf.
        2. Walker, John; Walker, Josielyn (2011). Tourism concepts and practices. Prentice Hall
        3. WTTC(a): Travel & Tourism 2011; http://wttc.org/site_media/uploads/downloads/traveltourism2011.pdf