A Study on the Relationship between Self-directed Learning and Organizational Learning in Educational Organizations

Document Type : Research Article

Authors

1 Professor, Faculty of Psychology & Education, University of Tehran, Iran

2 Ph.D. Student, Faculty of Psychology & Education, University of Tehran, Iran

Abstract

This study aimed to study the relationship between self-directed learning and organizational learning in educational organizations. The research method was descriptive and correlational. The statistical population included all employees of 16th and 19th Education Management District in Tehran that were 180 persons. The sampling method was simple random sampling. To gather data, we used self-directed learning questionnaire of Abili and Mazari (2014), (α =0/92), and organizational learning of Templeton, Lewis, and Snyder (2002), (α =0/96).
In order to analyze the data one sample t-test test, Independent t-test, analysis of variance, correlation, and regression were employed. Results showed self-directed learning and organizational learning of the personnel were higher than the average. T-test results indicated significant differences between male and female employees in self-directed learning. Analysis of variance showed that self-directed learning and organizational learning, with different levels of education and work experience, had no significant difference. Correlation results indicate a positive (r=0/39) and significant (p<0/01) correlation between self-directed learning and organizational learning. Finally, regression analysis showed that among the components of self-directed learning, learning self-assessment and evaluation of learning outcomes and consequences have multiple significant correlations with organizational learning and predicted 15% of their changes.

Keywords

Main Subjects

References

  1. ابیلی، خدایار و ابراهیم مزاری (1393). توسعة منابع انسانی (با تأکید بر مفاهیم خودتوسعه‌ای، خودرهبری، و خودمدیریتی)، تهران، امید.
  2. آهنچیان، محمدرضا و اعظم محمدزادة قصر، سمیه بهمن‌آبادی (1390). «نقش میانجی آموزش فراشناخت در اثربخشی آموزش‌های سازمانی از طریق یادگیری خودراهبر»، همایش ملی یافته‌های علوم شناختی در تعلیم و تربیت، ایران، مشهد.
  3. پورکریمی، جواد و ابراهیم مزاری، کبری خباره (1395). «نقش یادگیری خودراهبر بر سرمایه‌های انسانی سازمان‌های دولتی (مورد: وزارت تعاون، کار، و رفاه اجتماعی)»، پژوهشنامة مدیریت اجرایی، 8 (15)، ص 33 ـ 56.
  4. جمال‌زاده، محمد و یونس غلامی، محمدحسن سیف (1388). «بررسی رابطة هوش سازمانی و یادگیری سازمانی در بین کارکنان و اعضای هیئت علمی منطقة یک دانشگاه آزاد اسلامی و ارائة الگویی جهت ارتقای یادگیری سازمانی»، رهبری و مدیریت آموزشی، 8، ص 63 ـ 86.
  5. حمیدی‌پور، شیوا و علی شائمی، هادی تیموری، آذرنوش انصاری (1394). «بررسی رابطة ابعاد آمیختة بازاریابی کارآفرینانه و یادگیری سازمانی در شرکت گاز اصفهان»، تحقیقات بازاریابی نوین، 5 (2)، ص 73 ـ 86.
  6. رحمتی، داریوش و علی‌رضا صالحی، علی عزیزی، لیلا ذوقی (1390). «یادگیری فردی با رویکرد راهبردی»، توسعة مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، 19، ص 41 ـ 100.
  7. سبحانی‌نژاد، مهدی و بهنام شهایی، علی‌رضا یوزباشی (1385). سازمان یادگیرنده (مبانی نظری، الگوهای تحقیق، و سنجش)، تهران، یسطرون.
  8. صفوی، محبوبه و شهناز شوشتری‌زاده، محمود محمودی، محمدحسن یارمحمدیان (1389). «آمادگی خودراهبری در یادگیری و سبک‌های یادگیری در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مجلة ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 1 (10)، ص 27 ـ 36.
  9. فرهنگ، ابوالقاسم و سیدعلی سیادت، حسین مولوی، رضا هویدا (1389). «بررسی ساختار عاملی اعتماد سازمانی و رابطة مؤلفه‌های آن با یادگیری سازمانی در دانشگاه‌های دولتی جنوب شرق کشور»، پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش‌عالی، 55، ص 111 ـ 130.

10. قربانی‌زاده، وجه‌الله و اصغر مشبکی (1387). ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش فرایند یادگیری سازمانی، دانشور رفتار، 15 (29)، ص 85.

11. کاظمی، حسین و مریم امیدی نجف‌آبادی (1391). «عوامل مؤثر بر میزان آمادگی یادگیری خودراهبر دانشجویان دانشکدة کشاورزی واحد علوم و تحقیقات تهران»، پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی، 5 (4) ص 19 ـ 26.

12. گانز، باب (1387). سازمان تندآموز: حفظ و تدوام مزیت رقابتی، مترجم: خدایار ابیلی، ساپکو.

13. گردان‌شکن، مریم (1389). «تأثیر تدریس بستة فراشناختی بر خودراهبری در یادگیری دانشجویان»، مجلة ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 2 (10)، ص 131.

14. مزاری، ابراهیم و کاظم فتح‌تبار فیروزجایی، مهدی قنبرنیا، سودابه باده‌بان (1394). «نقش یادگیری خودراهبر بر سرمایه‌های انسانی مراکز آموزش‌عالی (مورد: دانشگاه تهران)»، نوآوری‌های مدیریت آموزشی، 10 (2)، ص 59 ـ 72.

15. میرسپاسی، ناصر (1386). مدیریت استراتژیک منابع انسانی و روابط کار با نگرش روند جهانی شدن، چ 2، میر.

16. یوسفی، علی‌رضا و مریم گردان‌شکن (1389). «مروری بر توسعة یادگیری خودراهبر»، مجلة ایرانی آموزش در علوم پزشکی (ویژه‌نامة توسعة آموزش)، 10 (5)، ص 776 ـ 783.

17. Alberto, J., Arango-Correa, Victor J. Garsia-Morales, & Eulogio Cordon-Pozo (2007). Leadership and organizational learning’s role on innovation and performance: Lessons From Spain, Industrial Marketing Management, 36, pp. 349-359.

18. Bawany S. (2003). Challenges of developing a learning organization. Avilable in www.bawany.com.sg.

19. Brocket, R. G. & Hiemstra, R. A (1991). Conceptual framework for understanding self-direction in adult learning' in Self-Direction in Adult Learning: Perspectives on Theory, Research, and practice. London and New York, Routledge.

20. Candy, P. C. (1991). Self direction for lifelong learning: A comprehensive guide to theory and practice. 1st ed .San Francisco, CA, Jossey-Bass.

21. Cheng, S. F., Kuo, C. L., Lin, K. C., & Lee-Hsieh, J. (2010). Development and preliminary testing of a selfrating instrument to measure self-directed learning ability of nursing students. International Journal of Nursing Studies. 47 (9), pp. 1152-1158.

22. Chou, P. N. & Chen, W. F. (2008). Exploratory study of the relationship between self-directed learning and academic performance in a web-based learning environment. Online journal of distance learning administration. 11 (1), pp. 1-12.

23. Confessore, S. J. & Kops, W. J. (1988). Self-Directed learning and the learning organization: examining the connection between the individual and the learning environment. Human Resource Development, 9 (4), pp. 365-375.

24. Diseth, A., Pallesen, A., Hovland, A., & Larsen, S. (2006). Course experience, approach to learning and academic achievement. Education & Training, 48 (2/3), pp. 156-168.

25. Dodgson, M. (1993). Organizational Learning: A Review of Some Literatures. Organization Studies. 14 (3), pp. 375-394.

26. Fiol, C. M. & Lyles, M. A. (1985). Organizational Learning. Academy of Management Review.10 (4), pp. 803-813.

27. Fisher M, King J, Tague G. (2001). Development of a self-directed learning readiness scale for nursing education. Nurse Education Today. 21: 516-525.

28. Fisher, M. & King, J. (2010). The self-directed learning readiness scale for nursing education revisited: aconfirmatory factor analysis. Nurse educ today, 30 (1), pp. 44-8.

29. Fisher, M., King, J., & Tague, G. (2001). Development of a self-directed learning readiness scale for nursing education. Nurse Education Today, 21, pp. 516-525.

30. Garrison, D. R. (1997). Self-directed learning: Toward a comprehensive model. Adult education quarterly, 48 (1), pp. 18-33.

31. Gibbons, M. (2002). The Self-directed learning handbook: Challenging dolescent students to excel.1st ed. San Francisco, CA: Jossey-Bass.

32. Huang, M. H. (2008). Factor influencing selfdirected learning readiness amongst taiwanese nursing students. Queensland university of technology school of nursing, institute of health and biomedical innovation.

33. Huber, G. P. (1991). Organizational Learning: The Contributing Process and The Literature. Organization Science. 2 (1), pp. 88-115.

34. Knowles, M. S. (1975). Self-directed learning: A guide for learners and teachers. New York, NY: Association press.

35. Marquardt, M. (1996).Building the Learning Organization, New York, McGrawHill.

36. Mazari, E., Abili, Kh., Pourkarimi, J., & Khabare, k. (2014). Analysis Condition of Self-Development Qualities of School Principals(Based on Successful Managers’ Self-Development Model). International Journal of Management and Humanity Sciences, 3 (1), pp. 2050-2060.

37. Merriam, S. B. (2001). Andragogy and selfdirected learning: Pillars of adult learning theory. New Direction for Adult and Continuing Education, 89 (1), pp. 8-9.

38. Petrra, C. D., Weerd-Nedrhof, B. J., Pacitti, J. F., Gomes, D. S., & Pearson, A. W. (2002). Tools for improvement of organizational learning processes in innovation.  Journal of Workplace Learning, 14 (8), pp. 320-331.

39. Smith, M. K. (1996). Self-direction. The Encyclopedia of Informal Education. [Cited 2011Mar 16]. Retrieved from http://www.infed.org/biblio/b-selfdr.htm./

40. Song, L. & Hill, J. R. (2007). A conceptual model for understanding self-directed learning in online environments. Journal of Interactive Online Learning, 6 (1), pp. 27-28.

41. Templeton, G. F., Lewis, B. R., & Snyder, C. A. (2002). Development of a measure for the organizational learning construct. Journal of Management Information Systems, 19(2), 175–218.

42. Williamson, S. N. (2007). Development of self –rating scale of self-directed learning, Nurse Researches, 17 (2), pp. 66-83.

43. Young, L. E. & Paterson, B. L. (2007). Teaching nursing: Developing a student-centered learning environment. New York. Lippincott Williams & Wilkins.

Organizational Culture Management
Volume 16, Issue 4
January 2019
Pages 827-850

Files

Share

How to cite

Statistics