Analysis of the Position and Validity of Written Communication in View of Islam

Document Type : Research Article

Author

Instructor, Islamic Azad University, Mashhad Branch, Mashhad, Iran

Abstract

Today the most common formal communication tool in social systems is writing so that formalization as one of the main structural dimensions of organization is measured in terms of the written rules level. Confidence-building of writing in administrative relationships is so that lawyers consider written documents as one of evidences in courts. As far as the validity of written documents exceeded spoken words. However, in Shiite jurisprudence, there is disagreement on the validity of Writing in making administrative decisions and contracts. In this study, taking a qualitative content analysis approach, we examined the position of writing in the Holy Quran and the traditions of Imams (as), and discussed the reasons for writing validity in administrative relations. Findings show that writing and written communication has juridical validity because of trust and confidence building in interrelationships. Besides, traditions of Imams (as) confirm it. Analysis of contrary evidences shows that writing may not be essentially valid but since it is a means of intention discovery, receive validity. Compared with spoken words, even higher validity of writing can be inferred from some juridical reasons.
 

Keywords


  1. قرآن کریم

    1. ابن منظور، محمد بن مکرم (1412هـ ق). لسان‌العرب. جلد سیزدهم، بیروت دار احیاء التراث العربی، مؤسسه التاریخ العربی.
    2. اردبیلی، احمد بن محمد (1386هـ ق). زبده البیان فی احکام القرآن. بی‌جا، المکتبه المرتضویه.
    3. اردبیلی، احمد بن محمد (1403 هـ ق). مجمع الفائده و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان. جلد دوازدهم،تهران، دفتر انتشارات اسلامی.
    4. آمدی، عبدالواحد (1366). غرر الحکم و دررالکلم. جلد هشتم، تحقیق مصطفی درایتی، قم، مکتب الاعلام الاسلامی.
    5. الحرّ العاملی، محمد حسین بن الحسن (1398هـ ق). وسائل‌الشیعه. جلدهای هشتم و هیجدهم، تهران، مکتبه الاسلامیه.
    6. الحسینی الجرجانی، ابی الفتح (1362). تفسیر شاهی او آیات الاحکام. تهران، انتشارات نوید.
    7. دلشاد تهرانی، مصطفی (1385). خلاصه سیره نبوی؛ منطق عملی. تهران، دریا.
    8. دیلمی، ابی محمد الحسن بن محمد (1398هـ ق). ارشاد القلوب دیلمی، بیروت، منشورات مؤسسه الاعلمی.
    9. رابینز، استیفن (1386). تئوری سازمان. ترجمة سید مهدی الوانی و حسن دانایی‌فرد، تهران، صفار.

    10. راوندی، سعید بن هبه الله (1379هـ ق). فقه‌القرآن. جلد اول، قم،المطبعه العلمیه.

    11. رضوانی، روح‌الله (1389). «تحلیل محتوا». مجلة پژوهش، سال دوم، شمارة اول، صفحات 156-137.

    12. سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ حجازی، الهه (1386). روش‌های تحقیق در علوم رفتاری. تهران، نشر آگه.

    13. السیوری، جمال‌الدین المقداد بن عبدالله (1384هـ ق). کنزالعرفان فی فقه القرآن. جلد دوم، المکتبه المرتضویه.

    14. صدوق، ابی جعفر الصدوق محمد بن علی بن الحسین ابن بابویه القمی (1410هـ ق). من لایحضره الفقیه. جلد چهارم،دارالکتب الاسلامیه.

    15. طباطبایی موتمنی، منوچهر (1387). حقوق اداری. تهران، سمت.

    16. طبرسی، الشیخ ابوعلی الفضل بن الحسن (1379هـ ق). مجمع‌البیان. جلد دهم، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

    17. طریحی، فخرالدین (1395هـ ق). مجمع البحرین. تحقیق سیداحمد حسینی، تهران، منشورات المکتبه المرضویه.

    18. عباسی، حبیب الله؛ پوراکبر کسمایی، صدیقه (1391). «تقدم نوشتار بر گفتار از دیدگاه قلقشندی». فصل‌نامةعلمی - پژوهشینقدادبی، سال پنجم، شمارة 19.

    19. فخر رازی، محمد بن عمر (1373 هـ ق). التفسیر الکبیر. جلد سی‌ام، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

    20. القرطبی، ابی عبدالله احمد الانصاری (1408هـ ق). الجامع لاحکام القرآن. جلد هیجدهم، دارالکتب العلمیه.

    21. القمی المشهدی، محمدرضا (1367). کنزالدقائق و بحرالغرائب ، ج2، موسسه چاپ و نشر وزارت ارشاد.

    22. کاظمی، جوادبن‌سعید (1365). مسالک الافهام الی آیات الاحکام. جلد سوم، تهران، کتاب فروشی مرتضوی.

    23. مجلسی، محمدباقر (1403هـ ق). بحارالانوار. بیروت، مؤسسة الوفاء.

    24. محمدی ری‌شهری، محمد (1422هـ ق). میزان الحکمه. تهران، دارالحدیث.

    25. مسعود، جبران (1383). الرائد. جلد دوم، ترجمة رضا انزابی‌نژاد، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی.

    26. مغنیه، محمدجواد (1402هـ ق). فقه الامام الصادق. جلد ششم،دارالجواد.

    27. مکارم شیرازی، ناصر با همکاری جمعی از فضلاء (1387). تفسیر نمونه. جلدهای دوم بیست‌وچهارم، دارالکتب الاسلامیه.

    28. نجفی، محمدحسین (1981م). جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام. جلد چهلم، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

    29. نوری، میرزاحسین (1407هـ ق). مستدرک الوسائل و مستنبط الوسائل. جلد سیزدهم، مؤسسة آل‌البیت.

     

    1. Haase, T.; Termath, W.; Martsch, M. (2013). “How to save expert knowledge for the organization: methods for collecting and documenting expert knowledge using virtual reality based learning environments“. Procedia Computer Science, 25, 236-246.
    2. Renzl, B. (2008). “Trust in management and knowledge sharing: The mediating effects of fear and knowledge documentation”. Special Issue on Knowledge Management and Organizational Learning,  36(2), 206–220.
    3. Richard, L. Daft. (2010). Organization Theory and Design. 10th edition, South-Western, Cengage Learning,.
    4. Sundqvist, A. (2011). “Documentation practices and recordkeeping: a matter of trust or distrust?”. Archival Science, 11(3-4), 277-291.