بررسی نقش میانجی انعطاف پذیری استراتژیک در رابطه رهبری توزیع شده و نوآوری مدل کسب و کار: با تاکید بر نقش تعدیل‌کننده پویایی محیط

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه استراتژی و سیاست گذاری کسب و کار، دانشکده مدیریت کسب و کار، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران.

چکیده

هدف اصلی این مقاله بررسی نقش میانجی انعطاف پذیری استراتژیک در رابطه رهبری توزیع شده و نوآوری مدل کسب و کار با تاکید بر نقش تعدیل کنندگی پویایی محیط است. این پژوهش از مننظر هدف، توصیفی و جهت گیری اصلی آن کاربردی است. استراتژی پژوهش پیمایشی بوده و مبتنی بر پارادایم اثبات گرایی به انجام شده است. رویکرد پژوهش قیاسی است و نوع پژوهش کمی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران ارشد شرکتهای پذیرفته شده در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بوده که تعداد آنها 240 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده داده ها از حجم نمونه استاندارد بر اساس جدول مورگان جمع آوری شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس مورد تحلیل قرار گرفته است.تحلیل داده ها نشان داد که رهبری توزیع شده تاثیر قابل توجهی بر نوآوری مدل کسب و کار دارد. از سوی دیگر نقش میانجی انعطاف پذیری در تاثیر رهبری توزیع شده بر نوآوری مدل کسب و کار نیز مورد تائید قرار گرفت. پویایی هایی محیطی به عنوان یک متغیر تعدیل کننده نیز تاثیر مثبتی بر تاثیر رهبری توزیع شده بر انعطاف پذیری استراتژیک دارد. در محیط متلاطم امروزی الگوهای رهبری توزیع شده می توانند سبب انعطاف پذیری استراتژیک شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران شود

کلیدواژه‌ها

موضوعات