موسسات آموزشی از جمله مدارس برای استمرار بخشیدن به نقشهای اجتماعی و آموزشی خود، بایستی روندهای نوین رهبری را بر اساس نظریههای مطرح شده بکار گیرند. رهبری تسهیمگرا یکی از این موارد است که به معلمان اجازه میدهد در تصمیمگیریها مشارکت نموده و در اجرای آنها سهیم باشند. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل پیشایندها و پسایندهای رهبری تسهیمگرا در مدارس میباشد. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی– همبستگی میباشد. جامعه آماری کلیه معلمان دورههای متوسطه شهر بوشهر، به تعداد 1299 نفر در نظرگرفته شد که از بین آنها 297 نفر به روش تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات 9 پرسشنامه استاندارد بود که پایایی و روایی آن بر اساس آلفای کرونباخ، نظرات اساتید خبره و مدلسازی معادلات ساختاری تایید شد. دادهها با استفاده از نرمافزارهایSPSS وPLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد ویژگیهای شغلی و امنیت روانشناختی بر رهبری تسهیمگرا تاثیر معنادار دارند. اما معنادار بودن تاثیر شخصیت تیمی و متغیر تعدیلگر امنیت روانشناختی تایید نشد. همچنین تاثیر معنادار رهبری تسهیمگرا بر تسهیم دانش، توانمندسازی، سرمایه روانشناختی جمعی، خلاقیت و رفتارشهروندی سازمانی مورد تایید قرار گرفت. با در نظر داشتن عوامل موثر بر قدرت رهبری تسهیمگرا در معلمان، میتوان به تقویت این موارد در آنها پرداخت و از نتایج و پیامدهای این نوع رهبری در معلمان بهره برد.