طراحی الگوی ارزشیابی حکمرانی فرهنگی در پرتو نهج البلاغه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، دانشکده علوم اجتماعی و رفتاری، پردیس بین‌المللی کیش، دانشگاه تهران. ایران

2 گروه مدیریت دانشکده مدیریت و حسابداری دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران

3 گروه خط‌مشی‌گذاری و اداره امور عمومی، دانشکده مدیریت دولتی و علوم سازمانی، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22059/jomc.2024.380906.1008698

چکیده

چکیده

اهداف: حکمرانی فرهنگی، بیانگر مجموعه‌ای از «احترام» و «اقدام»، با خِردمایه‌ی فرهنگ است که حکومت باید داشته‌باشد. در نظام جمهوری‌اسلامی‌ایران، حکمرانی فرهنگی، بدون توجّه به رفتار و منش حکمرانی علوی و آموزه‌ها و رهنمودهای نهج‌البلاغه، که بزرگترین کتاب پس از قرآن است، نمی‌تواند محقّق شود. نهج‌البلاغه، منشور ولایت، هدایت، سعادت بوده، شامل عمیق‌ترین لایه‌های فرهنگ و مدیریّت فرهنگی است که راه کمالِ حکمرانی فرهنگی را رهنمون ‌می‌سازد. به‌همین‌سبب، همه‌ خطّ‌مشی‌گذاران و نقش‌آفرینان در عرصه‌ حکمرانی فرهنگی، باید تلاش کنند که این آموزه‌ها، در تمام مراحل خطّ‌مشی‌گذاری فرهنگی کشور رعایت شده و کار هر روزه‌ آحاد ملت و کارکنان دولت شود.

روش: این پژوهش، طبق مدل پیاز پژوهش ساندرز، جهت‌گیری تفسیری دارد. ازنظرِ هدف، کاربردی و توسعه‌ای؛ به‌لحاظ استراتژی، اکتشافی؛ ازنظر رویکرد، استقرایی؛ به‌لحاظ روش، پژوهش کیفی؛ ازنظر شیوه‌ گردآوری داده‌ها، تحلیل اسناد؛ به‌لحاظ استراتژی پژوهش(روش اجرا)، از روش تحلیل مضمون استفاده شده‌است.

یافته‌ها: در این پژوهش ابتدا 1977 مشخصه ارزشیابی حکمرانی فرهنگی از متن نهج‌البلاغه استخراج و با استفاده از روش تحلیل تم، 564 شناسه و 42 گستره، شناسایی و در 4سازه سیاسی، اداری، اقتصادی و اجتماعی تحلیل و دسته‌بندی شدند.

نتایج: یافته‌های این پژوهش می‌تواند به‌عنوان مبنای نگارش و ارزشیابی خطّ‌مشی‌گذاری‌های جدید در حکمرانی، بازنگری در خطّ‌مشی‌های مدوّن و تدوین اسناد راهبردی کشور، مورد استفاده قرارگیرد.

کلیدواژه‌ها