بررسی تأثیر هوشمندی استراتژیک بر سرمایه‌های انسانی، ساختاری و ارتباطی در صنعت بیمه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدة اقتصاد، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر مشتمل بر دو بخش کلی است، بخش اول، بررسی تأثیر هوشمندی استراتژیک بر سرمایه‌های انسانی، ساختاری و ارتباطی؛ و بخش دوم، شناسایی مهم‌ترین بعد هوشمندی استراتژیک، سرمایه‌های انسانی، ساختاری و ارتباطی در صنعت بیمه. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعة آماری پژوهش را 220 نفر از کارکنان شرکت بیمة آسیا در خرم‌آباد تشکیل دادند که با روش نمونه‌گیری در دسترس و براساس مورگان، نمونه‌ای به حجم 140 نفر انتخاب شد.  ابزار پژوهش پرسشنامه بود که روایی آن با روش اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. در این پژوهش برای بررسی و آزمون فرضیه‌ها مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که برای هوشمندی استراتژیک در صنعت بیمه هوشمندی مشتریان از بالاترین اهمیت برخوردار است. به علاوه، در صنعت بیمه برای سرمایه‌های انسانی، ساختاری و ارتباطی به ترتیب ابعاد استعداد، سرمایة زیرساخت دانشی و سرمایة ارتباطی کسب‌وکار از بالاترین اهمیت برخوردار است. از طرف دیگر، نتایج نشان داد در سطح اطمینان 95 درصد هوشمندی استراتژیک تأثیر مثبت و معناداری بر سرمایه‌های انسانی، ساختاری و ارتباطی در صنعت بیمه دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


زارعی متین، حسن (1379). مبانی سازمان و مدیریت رویکرد اقتضائی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
طبرسا، غلامعلی، و نظری‌پور، امیرهوشنگ (1393). مدیریت مبتنی بر هوشمندی سازمانی. تهران: مؤسسة کتاب مهربان نشر.
قاسمی، وحید (1392). مدل‌سازی معادلات ساختاری در پژوهش‌های اجتماعی با کاربرد ایموس. تهران: جامعه‌شناسان.
Acemoglu, D., & Angrist, J. (2000). How large are human-capital externalities? Evidence from compulsory schooling laws. NBER Macroeconomics Annual, 4(15), 1-51
Bonthis Bassi, L. J., & McMurrer, D. P. (2008). Toward a human capital measurement methodology. Advances in Developing Human Resources, 10, 863–881.
Bontis, N., Keow, W. C. C., & Richardson, S. (2000). Intellectual capital and business performance in Malaysian industries. Journal of Intellectual Capital, 1(1), 85-100.
Bontis, N. (1999). Managing organizational knowledge by diagnosing intellectual capital: Framing and advancing the state of the field. International Journal of technology Management, 18(5/6), 433-462.
Bontis, N. (1998). Intellectual capital: An exploratory study that develops measures and Models. Management Decision, 36(2), 63-76.
Booker, Q. E., Kitchens, F. L., & Rebman, C. M. (2008). Examining the use of competitive intelligence in staffing municipal police department: An exploratory study. Issues in Information Systems, IX(2), 530-537.
Boudreau, J. W., & Ramstad, P. M. (2007). Beyond HR: The new science of human capital. Boston, MA: Harvard Business School Press.
Bouthillier, F., & Shearer, K. (2002). Understanding knowledge management and information management: The need for an empirical perspective. Information Research, 8(1), 711-723.
Christina & Marta,(2006); Intangible Assets And Intellectual Capital As Key Factors Of Romanias Convergence''. 20-21
Chuang, Y. Ch. (2000). Human capital, export, and economic growth: A causality analysis for Taiwan, 1952-1995. Review of International Economics, 8, 712-742.
Ciccone, A., & Peri, G. (2006). Identifying human-capital externalities: theory with applications. Review of Economic Studies, 73(2), 381-412.
Cousins, P., Handfield, R., Lawson, B., & Petersen, K. (2006). Creating supply chain relational capital: The impact of formal and informal socialization processes. Journal of Operations Management, 24, 851-863.
 
Daud, S., & Yusoff, W. F. W. (2011). How intellectual capital mediates the relationship between knowledge management processes and organizational performance?. African Journal of Business Management, 5(7), 2607-2617.
Gabber, H, (2007). Strategic intelligence topology analyze for improved plan operation. Industrial Management and Data Systems, 107(2), 198-236.
Jenkins, A. (1994). Teams: from ideology to analysis. Organization Studies, 15, 849-860
Johannesson, J., & Palona, I. (2010). Environmental turbulence and the success of a firm's intelligence strategy: Development of research instruments. International Journal of Management, 27, 448- 459.

Kuosa, T. (2011). Different approaches of pattern management and strategic intelligence. Technological Forecasting and Social Change, 78(3), 458-467.

Matteo Pedrini (2007). Human capital convergences in intellectual capital and sustainability reports. Journal of Intellectual Capital, 8(2), 346-366.
Michael, E., Handfields, H., & Axelrod, B. (2001). The war for talent. Kinney company, Harvard Business School Press, 108-11.
Ortega-Argiles, R., Piva, M., & Vivarelli, M. (2011). Productivity Gains from R&D investment: Are high-tech sectors still ahead?. IZA Discussion Papers (IZA) (5975): 1–22.
Pena, D. N., Ruiz, V. L., & Navarro, J. A. (2012). A case study of control strategy based onintellectual capital management. African Journal of Business Management, 6(16), 5622-5632.
Richard, L., & Russell, P. (2007), Sharpening strategic intelligence: Why the CIA gets it wrong and what needs to be done to get it right, Cambridge University Press, 76 (2), 237
Roos, J., Roos, G., Dragonetti, N., & Edvinsson, L. (1997). Intellectual Capital: Navigating the New Business Landscape, Macmillan Press, London.(18) 183-204.
Santos Rodrigues, H., Figueroa Dorrego, P., & Fernández-Jardón, C. M. (2010). The influence of human capital on the innovativeness of firms. International Business & Economics Research Journal (IBER), 9(9), 181-203.
Shi-Ming, H., Chin-Shyh , O., Chyi-Miaw ,Ch., & Binshan, L. (2006). An empirical study of relationship between its investment and firm performance: A resource – based perspective. European Journal of Operational Research, 28, 167-183.
Subramaniam, M., & Youndt, M. (2005). The influence of intellectual capital on the types of innovative capabilities. Academy of Management Journal, 48(3), 450-463.
Turban.E., &Mclean, E. (2002). Information technology for management.3 rd ed., John wiley & Sons.Inc.